Voyatzakis Law Office

Αθώωση εκδοτών ακάλυπτης επιταγής λόγω μη νόμιμης εκπροσώπησης της οπισθογράφου εταιρίας

ΜονΠλημΘεσσαλονίκης 2645/2017

Η εν λόγω απόφαση αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου εξετάστηκε η τέλεση του (τυπικού) αδικήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής και υπήρξε αθώωση του εκδότη ελλείψει δόλου. Ειδικότερα, τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης υπόθεσης οδήγησαν τον δικαστή του Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης να απαλλάξει τους εκδότες της επίμαχης επιταγής, διότι διαπιστώθηκε πως αυτή οπισθογραφήθηκε από πρόσωπο που δεν εκπροσωπούσε νόμιμα την αντισυμβαλλόμενη των κατηγορουμένων. Συνεπώς, η επιταγή δεν πληρώθηκε και σφραγίστηκε, όχι από δόλο των κατηγορουμένων εκδοτών, αλλά λόγω της μη νόμιμης εκπροσώπησης της οπισθογράφου εταιρίας. Σύντομη περίληψη της απόφασης ακολουθεί παρακάτω:

Περίληψη απόφασης:
- Έκδοση ακάλυπτης επιταγής. Οι κατηγορούμενοι, υπό την ιδιότητα τους ως νομίμων εκπροσώπων της μισθώτριας εταιρίας, εκδίδουν εις διαταγήν της εκμισθώτριας εταιρίας μια σειρά μεταχρονολογημένων επιταγών, σε εκτέλεση του συναφθέντος μεταξύ των ανωτέρω εταιριών ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως ακινήτου και χάριν των ήδη οφειλόμενων μισθωμάτων.
- Οπισθογράφηση της επίδικης επιταγής σε τρίτο από πρόσωπο που κατά τον κρίσιμο χρόνο κρίθηκε ότι δεν εκπροσωπούσε νομίμως την οπισθογράφο εταιρία και εμφάνιση της προς πληρωμή. Ανάκληση αυτής και σφράγιση της με επαρκές υπόλοιπο.
- Το Δικαστήριο έκρινε ενόψει των ανωτέρω ότι δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής λόγω ελλείψεως δόλου, δεδομένης και της ανακύψασας αβεβαιότητας ως προς την δεσμευτικότητα των πράξεων των φερόμενων ως εκπροσώπων της λήπτριας της επιταγής εταιρίας.

Περισσότερα...

Έφεση και αναγκαίως συνεχομένα κεφάλαια

ΕφΘεσσαλονίκης 1464/2017

Η συγκεκριμένη απόφαση ασχολήθηκε με ένα ενδιαφέρον -και συχνά ακανθώδες- ζήτημα που ανακύπτει στη δευτεροβάθμια δίκη. Ποια θεωρούνται αναγκαίως συνεχόμενα κεφάλαια της απόφασης που προσβάλλονται με την έφεση; Στην εν λόγω υπόθεση η διεκδικητική αγωγή αφορούσε την αυτούσια απόδοση κινητών πραγμάτων και επικουρικά την καταβολή αποζημίωσης, εφόσον δεν ήταν δυνατή η απόδοση. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε μεν ότι η ενάγουσα ήταν κυρία των κινητών πραγμάτων (και άρα ο εναγόμενος έπρεπε να της τα αποδώσει), πλην όμως απέρριψε τον επικουρικό ισχυρισμό λόγω της μηδενικής αξίας των πραγμάτων. Ο εναγόμενος άσκησε έφεση προσβάλλοντας το κεφάλαιο της αναγνώρισης της κυριότητας της αντιδίκου του επί των πραγμάτων, η δε ενάγουσα άσκησε αντέφεση σχετικά με το θέμα της αποζημίωσης. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι το τελευταίο ζήτημα δεν αποτελεί αναγκαίως συνεχόμενο με το προσβαλλόμενο κατ' έφεση κεφάλαιο της πρωτόδικης απόφασης και απέρριψε την αντέφεση. Στη συνέχεια, παρατίθεται περίληψη της επίμαχης απόφασης:

Περίληψη απόφασης:

- Έφεση του πρωτοδίκως ηττηθέντος διαδίκου με την οποία παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου, καθώς και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κατά την κρίση τον επί της διεκδικητικής αγωγής της αντιδίκου, αφορώσα κινητά πράγματα που αποκτήθηκαν κατά την διάρκεια της μεταξύ τους, ήδη λυθείσας, έγγαμης συμβίωσης.

- Αυτοτελής αντέφεση της νικήσασας σε πρώτο βαθμό διαδίκου, παραπονούμενη για την απόρριψη από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο του επικουρικά σωρευόμενου αιτήματος αποζημίωσης σε περίπτωση μη αυτούσιας απόδοσης, ως ουσία αβασίμου.

- Κρίση του Εφετείου ότι το επικουρικό αίτημα περί καταβολής αποζημίωσης, δεν αποτελεί αναγκαίως συνεχόμενο με το προσβαλλόμενο κατ' έφεσην κεφάλαιο της πρωτοδίκου αποφάσεως, το οποίο περιορίζεται αποκλειστικά στην κρίση επί της κυριότητας των επίδικων κινητών πραγμάτων. Απορρίπτει την αντέφεση.

Περισσότερα...

Τυπικά σφάλματα και ακυρότητες στην επίδοση αγωγής

Σε δύο υποθέσεις με όμοιο ιστορικό, το Δημόσιο άσκησε αγωγές διάρρηξης καταδολιευτικών δικαιοπραξιών. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις τα δικαστήρια έκριναν ότι δεν έλαβε χώρα έγκυρη επίδοση σε κάποιον από τους εναγομένους, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι οι αγωγές δεν ασκήθηκαν νομότυπα και ως προς τους λοιπούς (καθότι οι εναγόμενοι συνδέονται μεταξύ τους με το δεσμό της αναγκαίας ομοδικίας) και ότι το δικαίωμα του Δημοσίου να ζητήσει τη διάρρηξη της απαλλοτρίωσης έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου ΑΚ 946.

Ειδικότερα, στην πρώτη απόφαση (ΠολΠρωτΓρεβενών 7/2017), η επίδοση της αγωγής στον έναν από τους εναγομένους έγινε με θυροκόλληση κατ' άρθρο ΚΠολΔ 128 παρ. 4. Στη συνέχεια, ο δικαστικός επιμελητής παρέδωσε το δικόγραφο στον αρχιφύλακα του τοπικού αστυνομικού τμήματος, πλην όμως στη σχετική απόδειξη παράδοσης-παραλαβής δεν αναγράφηκε ούτε ότι απουσιάζει ο προϊστάμενος του αστυνομικού τμήματος, ούτε η ιδιότητα του παραλαβόντος το δικόγραφο. Ως εκ τούτου, υφίσταται ακυρότητα περί την επίδοση και μη νόμιμη άσκηση της αγωγής.

Περαιτέρω, στη δεύτερη απόφαση (ΠολΠρωτΛάρισας 45/2017), ο ένας εναγόμενος παρέλαβε την αγωγή αφενός για τον εαυτό του προσωπικά κατ' άρθρο ΚΠολΔ 126 παρ. 1, αφετέρου δε υπό την ιδιότητά του ως συνοίκου των λοιπών εναγομένων κατ' άρθρο ΚΠολΔ 128 παρ. 1. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι ο συγκεκριμένος εναγόμενος που παρέλαβε την αγωγή ως σύνοικος των λοιπών εναγομένων ουδέποτε είχε την ιδιότητα αυτή, καθώς στην πραγματικότητα κατοικεί σε διαφορετική διεύθυνση, στην οποία μάλιστα επιδόθηκε σε αυτόν η ίδια αγωγή. Επομένως, η επίδοση της αγωγής θεωρήθηκε μη σύννομη από το δικαστήριο.

Περισσότερα...

Εικονικά τιμολόγια και φοροδιαφυγή: σχέση των δύο αδικημάτων μετά το ν. 4337/2015

ΤριμΕφΚακΘεσσαλονίκης (β΄ βαθμού) 1212/2016

Ο ν. 4337/2015 επέφερε μείζονες αλλαγές (και) στα φορολογικά εγκλήματα. Η προκείμενη απόφαση είναι από τις πρώτες χρονικά που ερμήνευσαν και εφάρμοσαν το νέο νομοθετικό καθεστώς. Ειδικότερα, ο κατηγορούμενος είχε αποδεχθεί εικονικά τιμολόγια αξίας άνω των 150.000 ευρώ, τα οποία είχε χρησιμοποιήσει για την αποφυγή πληρωμής φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ. Για τη φοροδιαφυγή αυτή, όμως, ο κατηγορούμενος έχει ήδη τιμωρηθεί αμετάκλητα. Συνεπώς, ενόψει της νεοπαγούς και ευμενέστερης διάταξης του άρθρου 66 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4174/2013, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 8 του ν. 4337/2015, ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να τιμωρηθεί πλέον και για το αδίκημα της αποδοχής εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ως εκ τούτου, αθωώθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση. Ακολουθεί περίληψη της επίμαχης απόφασης:

Περίληψη απόφασης:

-Εικονικά φορολογικά στοιχεία και φοροδιαφυγή: σχέση μεταξύ των δύο αδικημάτων, έπειτα από την προσθήκη της διάταξης της παρ. 5 εδ. α΄ του άρθρου 66 του ν. 4174/2013 με το άρθρο 8 του ν. 4337/2015.

-Για την αποδοχή των ίδιων φορολογικών στοιχείων (τιμολογίων) ο κατηγορούμενος είχε ήδη καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης για τη διάπραξη του αδικήματος της φοροδιαφυγής, αναφορικά με φόρο εισοδήματος και ΦΠΑ.

-Βάσει της προαναφερθείσας και ευμενέστερης σε σχέση με το ν. 2523/1997 διάταξης, η πράξη της αποδοχής εικονικών φορολογικών στοιχείων δεν είναι πλέον αυτοτελώς αξιόποινη, από τη στιγμή που τα επίδικα τιμολόγια χρησιμοποιήθηκαν από τον κατηγορούμενο για τη διάπραξη του αδικήματος της φοροδιαφυγής (για την οποία αυτός ήδη τιμωρήθηκε).

-Κηρύσσει αθώο τον κατηγορούμενο για το αδίκημα της αποδοχής εικονικών φορολογικών στοιχείων κατ’ εξακολούθηση, γενομένου δεκτού του αυτοτελούς ισχυρισμού που υπέβαλε ο κατηγορούμενος.

Περισσότερα...

Αποζημίωση από αεροπορική εταιρία λόγω καθυστέρησης πτήσης

Με τον Κανονισμό (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου θεσπίστηκαν κοινοί κανόνες για την αποζημίωση επιβατών αεροπορικών μεταφορών. Ειδικότερα, σε περιπτώσεις άρνησης επιβίβασης, ματαίωσης και -κυρίως- μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης, οι επιβάτες έχουν δικαίωμα να ζητήσουν και να λάβουν αποζημίωση από την αεροπορική εταιρία με την οποία συμβλήθηκαν.

Πράγματι, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο να συμβαίνουν πολύωρες καθυστερήσεις πτήσεων (ιδίως σε πτήσεις με εταιρίες χαμηλού κόστους, και όχι μόνο). Δεν είναι ευρέως γνωστό, όμως, ότι ο επιβάτης που υφίσταται τέτοιου είδους -χρονική, οικονομική και ψυχική- ταλαιπωρία μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση από την αεροπορική εταιρία που ήταν υπεύθυνη να διεξαγάγει την πτήση στην ώρα της, υπό την προϋπόθεση ότι η ευθύνη για την καθυστέρηση ανήκει σε αυτήν. Η εν λόγω αποζημίωση δεν σχετίζεται με το ύψος του εισιτηρίου και κυμαίνεται από 250 σε 600 ευρώ ανά επιβάτη, αναλόγως του χρόνου της καθυστέρησης και της χιλιομετρικής απόστασης της πτήσης. Αντίστοιχα δικαιώματα, υπό παρόμοιες προϋποθέσεις, έχει και ο επιβάτης εφόσον ματαιωθεί η πτήση του.

Περισσότερα...

Απαλλαγή τουριστικού πράκτορα κατηγορουμένου για υπεξαίρεση λόγω σύμβασης στερητικής αναδοχής χρέους

ΣυμβΕφΘεσσαλονίκης 121/2016

Αφετηρία της συγκεκριμένης υπόθεσης υπήρξε η σύμβαση πρακτορείας ανάμεσα σε αεροπορική εταιρεία και τουριστικό γραφείο. Βάσει αυτής της σύμβασης ο κατηγορούμενος, ως ιδιοκτήτης του τουριστικού γραφείου, είχε πρόσβαση στο ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης, πώλησης και έκδοσης αεροπορικών εισιτηρίων, τα οποία διέθετε στο ταξιδιωτικό κοινό έναντι προσυμφωνημένης αμοιβής-προμήθειας, ενώ υποχρεούτο να αποδίδει το υπόλοιπο ποσό από τις πωλήσεις στην αεροπορική εταιρεία. Ωστόσο, για κάποιο χρονικό διάστημα, ο κατηγορούμενος αρνούνταν να αποδώσει στην αεροπορική εταιρεία ένα σημαντικό ποσό από τις πωλήσεις αυτές.

Στη συνέχεια, ο κατηγορούμενος μεταβίβασε το τουριστικό γραφείο σε τρίτον. Στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης της επιχείρησης, που συνυπογράφηκε και από τον εκπρόσωπο της αεροπορικής εταιρείας, συμπεριλήφθηκε όρος σύμφωνα με τον οποίο ο νέος ιδιοκτήτης αναλάμβανε την υποχρέωση να προβεί σε εξόφληση των οφειλών του κατηγορούμενου προς την αεροπορική εταιρεία. Ο τελευταίος δε απαλλάχθηκε από κάθε αστική και ποινική ευθύνη απέναντι στην αεροπορική εταιρεία, η οποία με τη σειρά της αναγνώρισε ότι η μη καταβολή των εν λόγω χρεών οφειλόταν στην οικονομική αδυναμία του.

Έπειτα από την άσκηση έγκλησης από την αεροπορική εταιρεία για υπεξαίρεση, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης έκρινε ότι πρόκειται για στερητική και όχι για σωρευτική αναδοχή χρέους και οδηγήθηκε στην απαλλαγή του κατηγορουμένου. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και το Συμβούλιο Εφετών, που εξέδωσε το υπό κρίσιν βούλευμα, σύντομη περίληψη του οποίου παρατίθεται κατωτέρω.

Περίληψη βουλεύματος:

-Υπεξαίρεση κατ' εξακολούθηση ιδιαίτερα μεγάλης αξίας από εντολοδόχο. Αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση κατ' άρθρο 375§1 ΠΚ. Εξειδίκευση των επιμέρους επιβαρυντικών περιστάσεων.

-Ικανοποίηση του παθόντος κατ' άρθρο 384 ΠΚ. Σύναψη συμβάσεως αναδοχής χρέους. Από το περιεχόμενο της συμβάσεως κρίνεται το αν πρόκειται περί στερητικής ή
σωρευτικής αναδοχής χρέους. Στερητική αναδοχή περιέχουσα αναγνώριση εκ μέρους της πολιτικώς ενάγουσας περί απαλλαγής από κάθε ποινική και αστική ευθύνη του εγκαλούμενου.

-Κρίση του Συμβουλίου Εφετών περί ικανοποίησης της πολιτικώς ενάγουσας δια της σύναψης της συμβάσεως προ της εξέτασης τον κατηγορουμένου από τις αρχές. Απορρίπτει την έφεση του εισαγγελέα Εφετών.

Περισσότερα...

Προσφυγή για την αντισυνταγματικότητα των νέων εισφορών

Από την ημέρα που θα σας κοινοποιηθεί το πρώτο ειδοποιητήριο πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών του ΕΦΚΑ έχετε τη δυνατότητα να προσφύγετε ατομικά στα Διοικητικά Δικαστήρια, επικαλούμενοι την αντισυνταγματικότητα και την παρανομία των διατάξεων του ν. 4387/2016.

Πράγματι, με τον ανωτέρω νόμο καθιερώθηκε ο νέος τρόπος υπολογισμού των εισφορών, ο οποίος θίγει σχεδόν το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών, δηλαδή εμπόρους και άλλους πρώην ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ, ιατρούς, φαρμακοποιούς, μηχανικούς, λογιστές και άλλους επιστήμονες, καθώς και αγρότες. Βάσει του συστήματος αυτού, οι εισφορές καταβάλλονται σε μηνιαία βάση και υπολογίζονται ως ποσοστό επί του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος καταρχάς του έτους 2015 (όπως αποτυπώθηκε στις φορολογικές δηλώσεις του 2016) και στη συνέχεια του έτους 2016 (μετά την εκκαθάριση των φετινών δηλώσεων).

Ήδη, πολλές ενώσεις ελεύθερων επαγγελματιών -δικηγορικοί, ιατρικοί σύλλογοι, επιμελητήρια- οργανώνουν τη δικαστική άμυνά τους κατά του ν. 4387/2016. Ωστόσο, υπάρχει και συνιστάται η δυνατότητα ατομικής προσφυγής καθενός θιγόμενου από την επιβολή υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών μέσα σε σύντομη προθεσμία από την ημέρα που θα λάβει γνώση της ειδοποίησης πληρωμής.

Το δικηγορικό μας γραφείο, με εξειδικευμένους συνεργάτες σε θέματα δημοσίου δικαίου, αναλαμβάνει τη μελέτη του φακέλου σας, τη σύνταξη και κατάθεση ατομικής προσφυγής στα τακτικά Διοικητικά Δικαστήρια κατά του ατομικού ειδοποιητηρίου του ΕΦΚΑ (και του ΕΤΕΑΕΠ σε περίπτωση ασφαλισμένων σε επικουρικά ταμεία), με σκοπό να αμφισβητηθεί το ύψος των αυξημένων εισφορών. Βασική προϋπόθεση για να θεμελιωθεί το δικαίωμα κάποιου να προσφύγει δικαστικά είναι να διαπιστώνει σημαντική προς τα πάνω διαφορά στις ασφαλιστικές εισφορές που καλείται να πληρώσει με το νέο σύστημα υπολογισμού σε σχέση με εκείνες που θα κατέβαλε με το παλιό σύστημα ή έστω με αυτές που κατέβαλε τα προηγούμενα έτη.

Περισσότερα...

Εφαρμογή της lex fori για παροχή πληρεξουσιότητας και παραδεκτό ενόρκων βεβαιώσεων με το νέο ΚΠολΔ

ΜονΠρωτΘεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) 4459/2016

Η εν λόγω απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου περιλαμβάνει δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα ζητήματα δικονομικού δικαίου. Αφενός σε ποιο δίκαιο υποβάλλονται διαδικαστικές πράξεις, όπως η παροχή πληρεξουσιότητας για την παράσταση δικηγόρου, αφετέρου δε υπό ποιες προϋποθέσεις κρίνονται παραδεκτές οι ένορκες βεβαιώσεις, έπειτα από τις σημαντικές αλλαγές που επέφερε στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο ν. 4335/2015. Στη συνέχεια, παρατίθεται σύντομη περίληψη της απόφασης.

Περίληψη απόφασης: Το άρθρο 11 ΑΚ ορίζει το δίκαιο που διέπει μια επιχειρούμενη δικαιοπραξία που εμφανίζει στοιχεία αλλοδαπότητας. Περαιτέρω, στα άρθρα 94 παρ. 1 και 96 παρ. 1 ΚΠολΔ προβλέπονται οι τρόποι παροχής πληρεξουσιότητας για παράσταση ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων μετά δικηγόρου. Η δόση τέτοιας πληρεξουσιότητας συνιστά, πέραν του ουσιαστικού δικαίου, διαδικαστική πράξη του δικονομικού δικαίου, υποβαλλόμενη στον οριζόμενο από την εσωτερική έννομη τάξη πανηγυρικό τύπο, χωρίς διάκριση αν δίδεται με δικαιοπραξία στην αλλοδαπή ή την ημεδαπή, επιλεγόμενου ως αποκλειστικά κατάλληλου για τη ρύθμιση αυτή του δικαίου του τόπου όπου επιχειρούνται οι διαδικαστικές πράξεις (lex fori), κατ' ειδική ρύθμιση σε σχέση με το άρθρο 11 ΑΚ.

- Ένορκες βεβαιώσεις. Μη σύννομη λήψη τους κατά το άρθρο 422 ΚΠολΔ, όταν κατά τη σχετική γνωστοποίηση δεν αναφέρονται τα στοιχεία των μαρτύρων. Λαμβάνονται υπόψη μόνο ως δικαστικά τεκμήρια κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Περισσότερα...

Έννομο συμφέρον για ακύρωση διαθήκης

ΠολΠρωτΘεσσαλονίκης 16437/2015 (τακτική διαδικασία)
Την προκείμενη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης απασχόλησε ένα ζήτημα κληρονομικού δικαίου: Ποιος έχει έννομο συμφέρον να ζητήσει την ακύρωση διαθήκης. Το δικαστήριο δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, καθώς απέρριψε την αγωγή λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος της ενάγουσας. Παρακάτω παρατίθεται αναλυτική περίληψη της απόφασης, συνοδευόμενη από τη νομολογία του Αρείου Πάγου που χρησιμοποιήθηκε.

Περίληψη απόφασης: Αγωγή ακύρωσης διαθήκης. Σύμφωνα με το άρθρο 1718 ΑΚ, η διαθήκη που συντάχθηκε χωρίς την τήρηση των διατάξεων των άρθρων 1719-1757 ΑΚ είναι αυτοδικαίως άκυρη και θεωρείται εξαρχής ως μη γενόμενη.

-Αναγνώριση της ακυρότητας της διαθήκης μπορεί να επιτευχθεί και με έγερση αναγνωριστικής αγωγής από τον έχοντα προς τούτο άμεσο έννομο συμφέρον. Τέτοιο συμφέρον έχουν οι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του διαθέτη και οι τετιμημένοι με προγενέστερη έγκυρη διαθήκη κληρονόμοι ή κληροδόχοι, στους οποίους θα περιέλθει η κληρονομία λόγω ακυρότητας της επίδικης διαθήκης.

-Όταν δεν υπάρχουν τέκνα, γονείς και αδελφοί του κληρονομουμένου, ούτε τέκνα και αδελφοί αυτών, εξ αδιαθέτου κληρονόμοι είναι κατ΄άρθρο 1816 ΑΚ οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κληρονομουμένου και από τους κατιόντες τους τα τέκνα και οι εγγονοί, δηλαδή οι θείοι, αδέλφια των γονιών του κληρονομουμένου, καθώς και οι πρώτοι εξάδελφοι αυτού, που κληρονομούν κατά ρίζες, σε καμία περίπτωση όμως δεν κληρονομούν τα τέκνα των εξαδέλφων αυτών, διότι ορίζεται στο άρθρο 1816 εδ. ε΄ΑΚ ότι, εάν δεν υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες του κληρονομουμένου, ούτε τέκνα και εγγονοί αυτών από τη μητρική ή την πατρική γραμμή, η κληρονομία περιέρχεται στους κληρονόμους της άλλης γραμμής.

-Εν προκειμένω, η αγωγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης αμέσου εννόμου συμφέροντος, διότι η ενάγουσα είναι τέκνο της πρώτης εξαδέλφης της διαθέτιδας, άρα απ΄ουδενί δεν συμπεριλαμβάνεται στους εξ αδιαθέτου κληρονόμους αυτής. Ούτε υπάρχει προηγούμενη έγκυρη διαθήκη της κληρονομουμένης που να καθιστά την ενάγουσα κληρονόμο ή κληροδόχο. Το γεγονός δε ότι η ενάγουσα φέρεται ως οφειλέτρια της κληρονομίας δεν τη νομιμοποιεί να ζητήσει την αναγνώριση της ακυρότητας της διαθήκης.

Περισσότερα...

Διαγραφή από τον "Τειρεσία"

ΕιρΘεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) 7182/2015

Στην εν λόγω υπόθεση, ασκήθηκε ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής που εξέδωσε το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης. Ακολούθως ζητήθηκε με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου η διαγραφή του ανακόπτοντα από τον "Τειρεσία" λόγω πιθανολόγησης της ευδοκίμησης της ανακοπής. Η απόφαση είναι αξιοσημείωτη για δύο λόγους: πρώτον, για τη λύση που δίνει στο αμφιλεγόμενο ζήτημα της τοπικής αρμοδιότητας του δικαστηρίου και δεύτερον, για το σκεπτικό της αναφορικά με τη μη δέσμευση νομικού προσώπου από τις ενέργειες φυσικού προσώπου (έκδοση επιταγής) που δεν έχει εξουσία εκπροσώπησης. Κατωτέρω, παρατίθεται περίληψη της προκείμενης απόφασης και αναφορά στη νομολογία που χρησιμοποίησε το δικαστήριο.

Περίληψη απόφασης:

- Ασφαλιστικά μέτρα (άρθρα 682 ΚΠολΔ επ.). Σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 3816/2010, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει προσωρινά, ως ασφαλιστικό μέτρο, τη μη εμφάνιση σε αρχεία δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς, που διατηρούν πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα ή λειτουργούν χάριν αυτών, ληξιπρόθεσμης οφειλής, για την οποία έχει ασκηθεί αγωγή ή ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής, εφόσον σφόδρα πιθανολογείται η ανυπαρξία της οφειλής.

- Η αίτηση στρέφεται κατά του δανειστή που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής και κατά του φορέα που τηρεί τα σχετικά αρχεία (Τειρεσίας).

- Συντρέχει τοπική αρμοδιότητα του δικαστηρίου στο οποίο εκκρεμεί η κύρια υπόθεση. Οταν έχει ασκηθεί ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής, αρμόδιο κατά τόπο είναι το δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η διαγνωστική δίκη της ανακοπής και όχι αυτό της γενικής δωσιδικίας των καθ' ων η αίτηση.

- Επιταγή (ν. 5960/1933). Από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67, 68 και 70 ΑΚ συνάγεται ότι, για να υποχρεωθεί το νόμιμο πρόσωπο από δικαιοπραξία, πρέπει αυτή να έχει συναφθεί, είτε από το όργανο που το διοικεί, το οποίο πρέπει να ενεργεί μέσα στα όρια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο. Δικαιοπραξία που έχει καταρτισθεί επ' ονόματι νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο, το οποίο δεν έχει εξουσία εκπροσωπήσεως, δεν το δεσμεύει. Επιπλέον, η ένσταση έλλειψης εξουσίας εκπροσώπησης ενός νομικού προσώπου κατά την έκδοση επιταγής προτείνεται και κατά του καλής πίστεως κομιστή, διότι δεν ανάγεται στις προσωπικές σχέσεις μεταξύ εκδότη και λήπτη της επιταγής.

Περισσότερα...

Πλαστογραφία, χρήση πλαστού εγγράφου και απάτη ενώπιον δικαστηρίου

ΤριμΠλημΘεσσαλονίκης 7316/2014

Η συγκεκριμένη απόφαση του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης εξέτασε περίπτωση πλαστογραφίας, χρήσης πλαστού εγγράφου κατ' εξακολούθηση και απάτη ενώπιον δικαστηρίου, από μέτοχο πτωχευμένης ανώνυμης εταιρείας σε βάρος αυτής. Παρακάτω ακολουθεί περίληψη αυτής της απόφασης, το ενδιαφέρον της οποίας εστιάζεται κυρίως στην αποβολή του συνδίκου πτώχευσης της εταιρείας από την πολιτική αγωγή.

Περίληψη απόφασης: Πλαστογραφία και χρήση πλαστού εγγράφου (πρακτικών συνεδρίασης γενικής συνέλευσης για διανομή κερδών) κατ' εξακολούθηση και απάτη στο δικαστήριο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής) από μέτοχο ανώνυμης εταιρείας και σε βάρος αυτής.

-Πτώχευση παθούσας εταιρείας. Δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από το σύνδικο πτώχευσης της εταιρείας. Ένσταση αποβολής πολιτικής αγωγής από το συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου λόγω έλλειψης νομιμοποίησης του συνδίκου πτώχευσης. Προσωποπαγές δικαίωμα η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, η οποία δεν υπάγεται στην πτωχευτική περιουσία και δεν μπορεί να ασκηθεί από τους δανειστές. Νομιμοποίηση μόνο της παθούσας και ήδη πτωχευμένης ανώνυμης εταιρείας, και όχι του συνδίκου, καθώς ο τελευταίος νομιμοποιείται ενεργητικά στη διεξαγωγή οποιασδήποτε δίκης που αφορά την πτωχευτική περιουσία και ασκεί πολιτική αγωγή για διεκδίκηση αποζημίωσης. Δεκτή η ένσταση αποβολής της πολιτικής αγωγής.

Περισσότερα...

Έκδοση διαταγής πληρωμής κατά του Δημοσίου (ΕΟΠΥΥ)

Δυνάμει των ρυθμίσεων του ν. 3918/2011, μεταφέρθηκε και εντάχθηκε στον ΕΟΠΥΥ ο κλάδος υγείας του ΟΓΑ στο σύνολό του. Βάσει δε ρητής νομοθετικής πρόβλεψης, ο ΕΟΠΥΥ αποτελεί τον καθολικό διάδοχο του ΟΓΑ και υπεισέρχεται στα δικαιώματα και υποχρεώσεις αυτού. Πάντως, εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κανονισμού Νοσοκομειακής Περίθαλψης Ασφαλισμένων του ΟΓΑ, σε συνδυασμό με τις υπουργικές αποφάσεις περί καθορισμού νοσηλίων που καταβάλλει ο ΟΓΑ στα θεραπευτήρια και στις ιδιωτικές κλινικές για τη νοσηλεία ασφαλισμένων του.

Υπό αυτά τα δεδομένα, ασφαλισμένοι του ΟΓΑ που πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και αναπνευστική ανεπάρκεια, χρήζουν δε ημερήσιας οξυγονοθεραπείας κατ’ οίκον με παροχή υγρού οξυγόνου, προμηθεύθηκαν από εξειδικευμένη ιδιωτική εταιρία τις απαραίτητες για την περίθαλψή τους φιάλες οξυγόνου. Στη συνέχεια, προσκόμισαν στον ΟΓΑ τις αποδείξεις λιανικής πώλησης της ως άνω εταιρίας, τις οποίες οι ίδιοι εξόφλησαν και οι οποίες εγκρίθηκαν από τον ελεγκτή ιατρό του ΟΓΑ, προκειμένου να καταβληθεί σε αυτούς η συνολική αξία αυτών των αποδείξεων. Ωστόσο, ο ΟΓΑ κατέβαλε στους ασθενείς ασφαλισμένους του μόνο μέρος των παροχών, παρότι – βάσει της προαναφερθείσας νομοθεσίας – υποχρεούται να αποδίδει το σύνολο της αξίας προμήθειας των παροχών οξυγονοθεραπείας σε αυτούς, υπό την προϋπόθεση της έγκρισης της αξίας του εκάστοτε τιμολογίου ή απόδειξης από τον αρμόδιο ελεγκτή ιατρό.

Κατόπιν τούτων και με την επιμέλεια του δικηγορικού μας γραφείου, οι συγκεκριμένοι ασφαλισμένοι διεκδίκησαν δικαστικά την καταβολή των οφειλομένων και πέτυχαν την έκδοση των με αριθμούς 246 και 247/2015 διαταγών πληρωμής του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου σε βάρος του ΕΟΠΥΥ, ως καθολικού διαδόχου του ΟΓΑ.

Περισσότερα...

Αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος κληρονόμου που αποδέχθηκε κληρονομία με το ευεργέτημα της απογραφής

ΜονΠρωτΘεσσαλονίκης 20106/2014 (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων)

Στην εν λόγω υπόθεση επισπεύσθηκε αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της ατομικής περιουσίας κληρονόμου, η οποία αποδέχθηκε την κληρονομία του θανόντος συζύγου της με το ευεργέτημα της απογραφής, χωρίς όμως να προβεί στην απογραφή της κληρονομιαίας περιουσίας εντός 4 μηνών από τη δήλωση αποδοχής, με συνέπεια να εκπέσει του ευεργετήματος. Παρατίθενται κατωτέρω συνοπτικά οι τρεις λόγοι ανακοπής που προέβαλε η οφειλέτρια και το αιτιολογικό βάσει του οποίου απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο, καθώς επίσης η συναφής νομολογία και βιβλιογραφία.

Περίληψη απόφασης: Επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της ατομικής περιουσίας κληρονόμου, η οποία αποδέχθηκε την κληρονομία του θανόντος συζύγου της με το ευεργέτημα της απογραφής, πλην όμως δεν προέβη στην απογραφή της κληρονομιαίας περιουσίας εντός 4 μηνών από τη δήλωση αποδοχής της κληρονομίας (ΑΚ 1903) και εξέπεσε του ευεργετήματος. - Υποχρέωση σύνταξης απογραφής και στις περιπτώσεις όπου υφίσταται μόνο παθητικό. - Απαγόρευση πλειστηριασμού κύριας κατοικίας και προϋποθέσεις αυτής (άρθρο 2 του ν. 4224/2013). - Αίτηση αναστολής πλειστηριασμού (ΚΠολΔ 938).

- Με τον πρώτο λόγο ανακοπής, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η μη εμπρόθεσμη σύνταξη απογραφής οφείλεται σε έλλειψη υπαιτιότητάς της, η οποία θεμελιώνεται στη μη ύπαρξη ενεργητικού της κληρονομιαίας περιουσίας και στη μη διευθέτηση της κυριότητας του επιδίκου ακινήτου. Ωστόσο, ο εξ απογραφής κληρονόμος υποχρεούται να συντάξει απογραφή της κληρονομιαίας περιουσίας, έστω και αν αυτή δεν έχει ενεργητικό. Ακόμα δε και στην περίπτωση που θεωρηθεί ότι ο επικαλούμενος λόγος συνιστά πλάνη της αιτούσας ως προς την υποχρέωση σύνταξης απογραφής, η απώλεια του ευεργετήματος της απογραφής επέρχεται εκ του νόμου ως συνέπεια της αμελούς συμπεριφοράς του κληρονόμου, ανεξαρτήτως της βούλησης αυτού.

- Με το δεύτερο λόγο ανακοπής, η αιτούσα υποστηρίζει ότι το επίδικο ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία της και συνεπώς, εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 2 του ν. 4224/2013. Ομως, προκειμένου να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός του συγκεκριμένου ακινήτου, πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά μεταξύ άλλων οι εξής προϋποθέσεις: α) να πρόκειται για ακίνητο που χρησιμεύει πραγματικά ως κύρια κατοικία του οφειλέτη, β) να έχει δηλωθεί ως κύρια κατοικία στην τελευταία δήλωση του φόρου εισοδήματος και γ) να έχει επιδοθεί από τον οφειλέτη στο δανειστή εντός δύο μηνών από την επίδοση επιταγής προς πληρωμή, υπεύθυνη δήλωση με το περιεχόμενο που ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2α΄ του ν. 4224/2013. Κανένα από τα ανωτέρω απαιτούμενα εκ του νόμου στοιχεία δεν αποδείχθηκαν, με αποτέλεσμα η αιτούσα να εκπίπτει της προστασίας της κύριας κατοικίας.

- Ο τρίτος λόγος ανακοπής περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος, διότι δεν στοιχειοθετείται το πραγματικό του κανόνα του άρθρου ΑΚ 281.

Περισσότερα...

Διαταγή πληρωμής δυνάμει σύμβασης ελευθερώσεως

ΕιρΘεσσαλονίκης 6052/2014 (διαταγή πληρωμής)

H συγκεκριμένη διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδικείου εκδόθηκε διότι προσκομίστηκαν ενώπιον του δικαστή ιδίως τα εξής αποδεικτικά στοιχεία: αφενός, το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης εταιρικών μεριδίων, που εμπεριέχει σύμβαση ελευθερώσεως του αποχωρήσαντος εταίρου από κάθε ευθύνη για πληρωμή χρεών της εταιρίας και αφετέρου, το κατασχετήριο εις χείρας τρίτου, με το οποίο η ΔΟΥ κατέσχεσε οφειλόμενα μισθώματα προς τον αποχωρήσαντα για οφειλές της εταιρίας. Στη συνέχεια, παρατίθεται αναλυτική παρουσίαση της απόφασης, όπως και η σχετική νομολογία.

Περίληψη απόφασης: Διαταγή πληρωμής (ΚΠολΔ 623 επ.) - Σύμβαση ελευθερώσεως (ΑΚ 478).

- Μεταβίβαση εταιρικών μεριδίων σε τρίτον, ο οποίος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκπληρώσει τα χρέη του μεταβιβάζοντος. Τέτοια υπόσχεση ελευθερώσεως υπάρχει και όταν αυτός στον οποίο μεταβιβάστηκε η εταιρική συμμετοχή αναλαμβάνει έναντι του μεταβιβάζοντος την υποχρέωση να τον αποδεσμεύσει από τα χρέη που αφορούν τη δραστηριότητα της εταιρείας. Στην περίπτωση της παράβασης της ενοχικής υποχρέωσης του τρίτου προς καταβολή του χρέους στο δανειστή, εάν ο οφειλέτης αναγκάστηκε να προβεί ο ίδιος στην εξόφληση κατόπιν απειλής αναγκαστικής εκτελέσεως εκ μέρους του δανειστή, ο υποσχεθείς τρίτος υποχρεούται σε αποζημίωση αυτού, διότι ο οφειλέτης εξόφλησε αλλότριο χρέος κατά τη συνδέουσα αυτόν και τον τρίτο εσωτερική σχέση. Συνεπώς, εκείνος που δέχθηκε την υπόσχεση ελευθερώσεως, έχει δικαίωμα, αφού ικανοποιήσει το δανειστή του, να αξιώσει αποζημίωση από τον υποσχεθέντα τρίτο.

- Εν προκειμένω, οι καθ' ων η αίτηση ανέλαβαν την υποχρέωση να καταβάλλουν προς οποιονδήποτε δανειστή της εταιρείας τα χρέη αυτής και συμφώνησαν στην απαλλαγή του αιτούντος από κάθε ευθύνη του για την εξόφληση οποιασδήποτε (ακόμη και μελλοντικής) οφειλής της εταιρείας. Λόγω χρεών της εταιρείας προς το Δημόσιο, αυτό κατέσχεσε εις χείρας τρίτου μισθώματα δυνάμει μίσθωσης ακινήτου κυριότητας του αιτούντος. Επομένως, καταβάλλοντας ο μισθωτής για λογαριασμό του αιτούντος, συνεπεία της ανωτέρω κατασχέσεως εις χείρας τρίτου, το ποσό των 4.500 ευρώ στο Δημόσιο, γεννήθηκε υπέρ του αιτούντος το δικαίωμα να απαιτήσει από τους καθ' ων, ως εις ολόκληρον υποχρέους, την προς αυτόν καταβολή του ανωτέρω ποσού, ως αποζημίωση κατ' άρθρο 478 ΑΚ.

Περισσότερα...

Έγγραφη απόδειξη πληρεξουσιότητας για έκδοση διαταγής πληρωμής

ΜονΠρωτΘεσσαλονίκης 1168/2014 (τακτική διαδικασία)

Με την προκείμενη απόφαση απορρίφθηκε ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής, η οποία εκδόθηκε βάσει αντιγράφου πρακτικών γενικής συνέλευσης ανώνυμης εταιρίας, που υπογράφηκε από τον λογιστή αυτής κατόπιν άτυπης εντολής του νομίμου εκπροσώπου της. Συγκεκριμένα, κρίθηκε ότι η έγγραφη απόδειξη της πληρεξουσιότητας για την έκδοση διαταγής πληρωμής απαιτείται μόνο όταν ο τύπος της πληρεξουσιότητας είναι συστατικός και όχι αποδεικτικός. Παρακάτω ακολουθεί η περίληψη της απόφασης και παρατίθεται η κρίσιμη αρεοπαγίτικη νομολογία που λήφθηκε υπόψη από το δικαστή.

Περίληψη απόφασης: Διαταγή πληρωμής - Θετικές προϋποθέσεις έκδοσης αυτής - Αποδεικτική ισχύς ιδιωτικού εγγράφου.

- Υπογραφή του εγγράφου από άμεσο αντιπρόσωπο - Φύση και τύπος πληρεξουσιότητας - Η έγγραφη απόδειξη της πληρεξουσιότητας για την έκδοση διαταγής πληρωμής απαιτείται μόνο όταν ο τύπος της πληρεξουσιότητας είναι συστατικός και όχι αποδεικτικός.

- Στην επίδικη περίπτωση, ελήφθη απόφαση της γενικής συνέλευσης ανώνυμης εταιρείας, που περιέχεται στο αντίγραφο των πρακτικών αυτής, βάσει του οποίου εκδόθηκε διαταγή πληρωμής. Το εν λόγω αντίγραφο υπογράφεται από το λογιστή της εταιρείας μετά από εντολή του νομίμου εκπροσώπου της, για την οποία δεν είναι αναγκαία η υποβολή σε έγγραφο τύπο. Συνεπώς, επικυρώνεται η διαταγή πληρωμής, καθώς είναι έγκυρη η άτυπη πληρεξουσιότητα.

Περισσότερα...